Kweken van zeeorganismen baart nieuwe toekomst
Krant van West-Vlaanderen – Marc Loy | Vlaanderen heeft de kennis, de ruimte en de afzetmarkt om aquacultuurproducten op een geïntegreerde en duurzame manier te kweken. Vier pilootprojecten bewijzen het: een marien broedhuis, een open visboerderij op zee, een mossel- en zeewierkwekerij tussen de windmolens en een kustverdedigingsproject met oogstbare bio-bouwers.
Aquacultuur, het kweken van vissen, schaal- en schelpdieren en waterplanten, wordt meer en meer een volwaardig alternatief voor onze zeevisserij. Meer en meer is het een duurzaam manier om de visserijproductie te garanderen maar overbevissing tegen te gaan. De Vlaamse overheid zet de jongste jaren, samen met de betrokken kenniscentra en bedrijven, in op onderzoek en investeringsprojecten. Dat bleek alvast uit het symposium woensdag 9 december in Oostende.
Het consortium AquaValue is een project van een aantal onderzoeksinstellingen zoals het ILVO en UGent en privébedrijven. De elf projectpartners stelden er de mogelijkheden en haalbaarheid voor van geïntegreerde aquacultuur in Vlaanderen en op de Noordzee aan de hand van vier pilootprojecten: een marien broedhuis, een open visboerderij op zee, een mossel- en zeewierkwekerij tussen de windmolens en een kustverdedigingsproject met oogstbare bio-bouwers. In zo’n broedhuis worden de larven van verschillende soorten vis, schaal- en schelpdieren geproduceerd voor bevoorrading van kwekerijen. Ook het hoeden of kweken van geconditioneerde zeebaars in de offshore windmolenparken is haalbaar. Zo kan men die commercieel interessante soort aanleren om te reageren op geluidsignalen door het toedienen van kleine hoeveelheden voer waardoor de vis in dat gebied blijft zwemmen en later bijvoorbeeld door lijnvissers gevangen kan worden.
Maar evengoed is er tussen de windmolenpylonen plaats voor het kweken vanmosselen en zeewieren. Of een ecosysteemgerichte kustverdediging door middel van bio-bouwers. Net onder de waterlijn in de kustzone stabiliseren bio-bouwers zoals oester- en/of mosselbanken of zeewiertapijten in combinatie met bijvoorbeeld zandopspuitingen een kostenefficiënte en duurzaam breed en stabiel strand met als surplus een oogstbaar en lekker culinair product. Ook staatsecretaris Bart Tommelein is een groot voorstander van aquacultuur: “Aquacultuur hoort bij de duurzame blauwe economie die we op onze Noordzee ontwikkelen. Maar onze inspanningen op vlak van research and development moeten we ook kunnen omzetten in commerciële activiteiten, in werkgelegenheid, in jobs. Het huidige Mariene Ruimtelijk Plan mag die commercialisering niet fnuiken. Waar nodig zal dit plan dus bijgestuurd moeten worden.”
Annie Cool, raadgever Visserij op het kabinet van Vlaams minister Joke Schauvliege vult aan: “Met de inzet van 10 miljoen euro subsidie voor de komende zeven jaar toont Vlaanderen zijn waardering voor de snelst groeiende voedingstak in de wereld. De Vlaamse focus ligt niet op een massaproduct, maar op een gezonde kweekvis binnen een eigentijds duurzaam concept. Met andere woorden: de tijd is rijp om Vlaanderen op de wereldkaart te gaan zetten als kennis- en productiecentrum voor duurzame, geïntegreerde aquacultuur.”